Адзінства крыві, памяці, веры і лёсу: надвор'е не перашкодзіла яркаму адкрыццю фестывалю дружбы славянскіх народаў

– Гэтае свята не проста культурная падзея. Гэта напамін, што нас звязвае не дагавор, не пагадненне, а адзінства крыві, памяці, веры і лёсу. Тут б'ецца сэрца славянскага свету, тут жыве сама памяць, – адзначыў старшыня Гомельскага аблвыканкама Іван Крупко.

Калісьці, нагадаў губернатар, у 1964 годзе, фестываль пачынаўся з выпускнікоў трох прыгранічных школ. Школьнікі збіраліся ў бярозавым гаі, каб адзначыць Дзень моладзі і ўступленне ў дарослае жыццё. Так нарадзілася традыцыя, якая праз дзесяцігоддзі стала сімвалам дружбы і адзінства не толькі славянскай моладзі, але і славянскага свету:

– Сёння тут юнакі і дзяўчаты, якія беражліва нясуць гэтую эстафету. Ёсць каму перадаць нашы ідэалы, ёсць каму працягнуць наш шлях. Значыць, жыве ў сэрцах тое самае пачуццё – быць часткай адзінага славянскага свету, дзе няма існых, а ёсць толькі родныя.

Удзельнікаў павітаў і губернатар Бранскай вобласці Аляксандр Багамаз:

– Вось ужо 56 гадоў фестываль з'яўляецца сімвалам непарушнай дружбы і адзінства нашых брацкіх народаў. Нашы продкі казалі, што не можа квітнець дрэва, калі ў яго высахлі карані. Беларусь і Расію радняць шматвяковая агульная гісторыя і культура, ратныя і працоўныя подзвігі. Мы ганарымся сваяцтвам і сяброўствам з вялікім беларускім народам, усе мы тут — адна вялікая славянская сям'я. А сям'я – найважнейшы падмурак патрыятызму.

Адкрыццё фестывалю азнаменаваў святочны канцэрт з удзелам артыстаў з Беларусі і Расіі.