Урачыстыя мерапрыемствы з нагоды адкрыцця арт-аб'ектаў прайшлі напярэдадні 80-годдзя Вялікай Перамогі.

У цырымоніях прынялі ўдзел прадстаўнікі кіраўніцтва вобласці і горада, ганаровыя госці абласнога цэнтра, прадстаўнікі працоўных калектываў, грамадскіх арганізацый, моладзь. 

Імя Георгія Канстанцінавіча Жукава непарыўна звязана з Вялікай Айчыннай вайной, разгромам гітлераўскай Германіі і перамогай. Яго стратэгічны геній, мужнасць і адданасць Радзіме сталі апорай у самыя цяжкія гады Вялікай Айчыннай вайны. Адзначалася асаблівая роля Жукава ў абароне Масквы, прарыве блакады Ленінграда, перамозе пад Сталінградам і штурме Берліна. 

Лёс маршала цесна звязаны з абласным цэнтрам. 27 жніўня 1922 года камандзір эскадрону Георгій Жукаў прыбыў у Гомель у штаб 7-й Самарскай кавалерыйскай дывізіі Заходняга фронту, служыў у Калінкавіцкім раёне. 

Сімвалічным стала стварэнне мурала з выявай чатыры разы Героя Савецкага Саюза на сцяне аднаго з дамоў па вуліцы, названай у яго гонар. 

– Гэты мурал не проста арт-аб'ект, гэта мост паміж пакаленнямі. Ён нагадвае нам, што гераізм не мае ўзросту і тэрміну даўнасці, а памяць не ведае забыцця. Тут на сцяне ажывае гісторыя, каб нашы дзеці і ўнукі, праходзячы міма, задумваліся, каму яны абавязаны мірным небам і якім коштам заваявана Перамога. Пакуль мы памятаем сваіх герояў, пакуль іх імёны гучаць на нашых вуліцах, пакуль іх вобразы натхняюць, мы застаемся народам, які шануе сваё мінулае і ўпэўнена глядзіць у будучыню, – адзначыў намеснік старшыні аблвыканкама Дзмітрый Алейнікаў.

Памяць легендарнага лётчыка Рыгора Дзенісенкі ўвекавечылі на будынку жылога дома па вуліцы, названай яго імем. 

З першых дзён службы Рыгор Дзенісенка праявіў сябе як смелы і таленавіты пілот, што валодаў выключным майстэрствам кіравання баявой машынай. Прайшоўшы шлях ад курсанта да заслужанага штурмана авіяцыі, Рыгор Кірылавіч здзейсніў каля 200 баявых вылетаў, 26 паветраных баёў, знішчыў 20 фашысцкіх самалётаў, 47 танкаў, 122 аўтамашыны, 3 чыгуначныя эшалоны, 600 гітлераўцаў. 

У адным з баёў яго самалёт быў падбіты, але, нягледзячы на сур'ёзныя пашкоджанні, лётчык змог давесці машыну да аэрадрома і працягнуць выкананне баявых задач. 

У год Перамогі Рыгору Кірылавічу споўнілася ўсяго 24 гады. Яго баявыя заслугі адзначаны ордэнамі і медалямі, а вышэйшай узнагародай стала званне Героя Савецкага Саюза, якога ён быў удастоены 15 мая 1946 года. Служэнне Радзіме не скончылася і пасля вайны. Дзенісенка перадаваў свой вопыт маладым лётчыкам у Саратаўскім аэраклубе, выхоўваючы новае пакаленне авіятараў. Сярод яго выхаванцаў – першы ў свеце касманаўт Юрый Гагарын.  

Не менш слаўны і гераічны шлях прайшоў лётчык Ілья Катунін, чыя выява ўпрыгожвае цяпер сцяну будынка фабрыкі «Камінтэрн». 

Месца для размяшчэння мурала абрана не выпадкова, паколькі побач з прадпрыемствам праходзіць вуліца, названая ў гонар Героя. 

Калі над Радзімай навісла смяротная небяспека, лёс Ільі Катуніна назаўжды быў звязаны з небам. Да пачатку вайны ўжо быў дасведчаным спецыялістам лётнай справы, яго прызначылі інструктарам. У 1943-м прыбыў у распараджэнне камандавання Ваенна-Паветраных сіл Паўночнага флоту і служыў на штурмавіку Іл-2. Неўзабаве быў прызначаны камандзірам звяна, атрымаўшы чарговае воінскае званне – старшы лейтэнант. На рахунку эскадрыллі Катуніна дзясяткі баявых вылетаў, патоплены транспарт і баявыя караблі праціўніка, знішчаныя берагавыя ўмацаванні. 23 красавіка 1944 года група штурмавікоў Іл-2 адправілася для нанясення ўдару па варожым канвоі, Катунін быў вядучым. Нямецкая авіяцыя атакавала іх яшчэ на падыходзе, самалёт Іллі Барысавіча падбілі. Усведамляючы, што шанцаў на выратаванне няма, адважны лётчык прыняў адзінае дакладнае рашэнне – накіраваў свой падпалены самалёт прама на варожае судна і патапіў яго коштам уласнага жыцця.

Муралы, якія захоўваюць памяць аб гэтых легендарных людзях, – напамін нам, нашчадкам пакалення пераможцаў, пра сілу духу і бясстрашнасць савецкіх людзей, гатовых аддаць самае каштоўнае ў імя міру на зямлі, падкрэсліў на цырымоніі старшыня Гомельскага гарвыканкама Уладзімір Прывалаў. Ён выказаў упэўненасць у тым, што подзвігі Герояў назаўжды застануцца ў нашых сэрцах і будуць натхняць нас, удзячных нашчадкаў, на мірныя здзяйсненні на карысць нашай Радзімы.